கவிதைத் துளிகள்...: January 2011

Thursday, January 13, 2011

வாலிப வயசு

வஞ்சத்தை எண்ணாத வயசு

வருவதை எதிர்கொள்ளும் வயசு

சுமையினை தாங்காத வயசு

யார் சொல்லும் கேட்காத வயசு

பொறுப்பினை ஏற்காத வயசு

பொய் பல சொல்கின்ற வயசு

சிகரத்தை அடைய நினைக்கும் வயசு

சிலர் சீரழிந்து போகின்ற வயசு

வாலிப வயசு

புரிந்து கொள்ள முடியாத தினுசு

காதல்

பகலுக்கென சூரியன்

உண்டு பிரகாசமாய்

இரவுக்கென சந்திரன்
உண்டு ஒலியாய்

காக்கைக்கென கூட்டம்
உண்டு அழகாய்

குருவிக்கென கூடு
உண்டு சுகமாய்

மரத்திற்கென காற்று
உண்டு இதமாய்

இதைப்போல்,

எனக்கென்று மனம்
உண்டு காதலாய்

அதில் உனக்கென இடம்
உண்டு முழுதாய்

காதல் கண்ணீர்

உன்னை வாழ்த்த மனமில்லை!

உன்னை நினைக்காமலிருக்க முடியவில்லை!

உன்னை மறக்கவும் முடியவில்லை!

உன்னோடு வாழவும் வழியில்லை!

ஆதலால்,

நீன் மணவறையில் இருக்கும்
அதே வேளையில்

நான் கல்லறையி்ல்.....

Wednesday, January 12, 2011

மீண்டும் காதல்!

முழு நிலவாய்
இருந்த என்னை

சுவடே இல்லாமல்
அழித்து விட்டது அவள் காதல்!

மீண்டும் காதலிக்கிறேன்
முழு நிலவாய் ஆவதற்கு!

ஆசையில் ஓர் கடிதம்

இணைந்திருந்தோம் இந்நாள் வரை

நம் நடுவே வந்துள்ளது பிரிவெனும் தடை

பிரிவு என்பது தற்காலிகம்!

நட்பு என்பது நிரந்தரம்!

மாற்று தேசம் சென்றாலும் மறக்காதது நட்பு!

மரணம் வந்தாலும் மறையாதது நட்பு!

நம் நட்பின் அழகையும், ஆழத்தையும்,

அதிகப்படுத்தவே இந்த பிரிவு!

என் அன்பு நண்பனுக்கு

ஆசையில் ஓர் கடிதம்!

தாயின் பிரிவு

கருவில் சுமந்த
கனி அமுதே!

பாலூட்டி வளர்த்த
பவளக்கொடியே!

என்னை காத்த
கடவுளே!

ஆதரவாய் இருக்க
வேண்டிய நீயே!

என்னை மட்டும்

இந்த பூமியில் தனியாய்
தவிக்க விட்டு சென்றுவிட்டாயே!

பத்து மாதம்
சுமந்தாய் என்னை!

உன் சொர்க்கத்தில்
சுகமாய் சுருண்டுக் கிடந்தேன்!

வெளிவராத என்னை
கிழித்து எடுத்தனர்!

பிறக்கும் போதே
ஆயுதத்தை காட்டிவிட்டனரே!

நான் என்ன செய்வது?

தொட்டில் பழக்கம்
சுடுகாடு வ‌ரைக்கும்!